Zmiany Zmiany, Petarda

Ze specjalną dedykacją dla Karoliny, cudownej bloggerki (a przede wszystkim pozytywnej, dobrej osoby o wielkim serduchu), której wpisy znajdziecie pod adresem http://carlannite.blogspot.com/. :)

"Czas na zmiany" - rzekła drobna dość (podobno..) blondynka, sinoblada z permanentnie smutną miną i pogłębiającymi się, ciemniejącymi wyłącznie z dnia na dzień cieniami pod oczami. "Zmiany na lepsze" - uśmiechnęła się sama do siebie, może nieco zbyt ironicznie. Kąciki jej ust uniosły się nieco, niby to w kwaśnym grymasie, niby w półuśmiechu. Po policzku spływała ostatnia, zabarwiona tuszem łza. Po kilku latach użerania się z samą sobą (dosłownie), następuje tak zwany moment przełomowy. Każdy tak czasem ma. Siada, myśli, reaguje. Moje serce wypełniła szczera chęć takich swego rodzaju "poprawek" w życiu. W sumie samo "następuje", użyte kilka wyrazów wcześniej, jest świetnym, wpasowującym się tu idealnie określeniem, proces ten jeszcze się bowiem nie dokonał, zaczął - owszem, chyba gdzieś w mojej chorej głowie. Pomysł padł -najważniejsze! Cóż tu dużo mówić, czas się otworzyć, wyjść z pogrubiającej się latami skorupy, wrócić do dawnego życia - lub życia ogólnie, jakiegokolwiek. Czas by się ocknąć, uśmiechnąć do życia. Połapać parę chwil. Najwyższa pora zacząć się rozwijać, wykorzystywać potencjał, myśleć o przyszłości. A nie wiecznie tylko pastwić się nad sobą, rozpamiętując przeszłość, trzymając się jej kurczowo -  niczym dziecko ręki własnej matki. Raniąc się nią.. Basta! To najwyższa pora by odżyć.. I chyba ostatnia taka możliwość. By zabrzmieć bardziej dramatycznie: "teraz albo nigdy!". Na kolejne próby może już nie być siły. Lub po prostu czasu.

Czy do takich przemyśleń, jak również zamierzanych rewolucji - szeregu zmian, skłonił mnie zwykły baton? Nie. Ale gdzież indziej miałabym o tym napomknąć? Czy przy jakimś innym produkcie ten wstęp wpasowałby się lepiej? Czy inny wpis byłby bardziej odpowiedni? Oj, nie sądzę! W końcu dziś na tapecie istna Petarda od "Zmiany Zmiany".

Muszę przyznać, że już od dłuższego czasu, byłam pod wpływem tych batonów. Nie to, bym myślała o nich dzień i noc, jednak tak naprawdę i po prostu - ot tak - zaintrygowały mnie one. Nigdy bowiem, nie miałam bliższego kontaktu z tak naturalnym (i zdrowym rzecz jasna) produktem. Zazdrościłam więc każdemu, kto miał okazję się nimi raczyć czy delektować. Los się do mnie uśmiechnął - wielkie wow, bo to nieczęsta sytuacja. A może nawet to nie był los? Lub Los przed wielkie "L"? Stałam się szczęśliwą posiadaczką najnowszego produktu od Zmiany Zmiany.

Opakowanie ma coś w sobie, coś "dziwnie - magicznie" innego. Coś, co mimo swego rodzaju prostoty papierka i przedawnienia wzornictwa, grafiki, kreuje je na bardzo nowoczesne. Taki na mój gust, swego rodzaju "vintage". Kolorystyka utrzymana jest raczej w zimnych, surowych barwach - które nie powiem, są niejako moimi ulubionymi (tak, uznałam że lubię fiolet). A już sama czerń na bank.

Dziecięca ciekawość dwudziestodwuletniej kobiety, nie pozwalała mi zbyt długo czekać z otwarciem produktu. Chociaż z drugiej strony, powiem szczerze, żal mi było otwierać tę wybuchową mieszankę, zwaną w skrócie "Petardą". Niestety, życie bywa brutalne. Ja również bywam nieco bezwzględna (dacie wiarę?!). Przemogłam się, o dziwo bardzo szybko.

Z wielką ostrożnością i delikatnością godną dotyku najlepszej masażystki, rozkleiłam fioletowy papier. Standardowym już ruchem, nieco wyuczonym, przyłożyłam opakowanie gdzieś w okolicach nosa. Zaciągnęłam się. Wraz z wciąganym powietrzem dotarł sam zapach. Kwintesencja mieszanki aromatów karmy dla psa, suchej uściślę, oraz kostki rosołowej. Bukiet niezwykle głęboki, bardzo intensywny. Obrzydliwy. Jednak obrzydliwie.. Wciągający? Ja wiem, że to paranoja. Wiem, że brzmi to przynajmniej dziwnie.. Pociągnęłam nosem raz jeszcze i raz kolejny. Otworzyły się przede mną wrota do malinowego raju. Zapach tych letnich owoców był niesamowity. Kwaśny i słodki zarazem. 

Kiedy stwierdziłam, że dość już upajania się, narkotyzowania wręcz, przedziwną kompilacją zapachów, wyjęłam wybuchową panienkę z opakowania. Uśmiechnęłam się do siebie. Powiem, a raczej napiszę tak: "Jako, że jestem młodą (grzeczną i ułożoną) damą, nie wypada mi napisać, co pierwsze przyszło mi na myśl gdy ujrzałam szarozielonobrązowy ulepek, jakie było moje pierwsze skojarzenie. Byłoby to naprawdę niegrzeczne. A przede wszystkim - niesmaczne - w odniesieniu do jedzenia.". Przymknęłam oczy, by na nowo odkryć, ułożyć sobie w głowie Petardę. Kolejne skojarzenie przyszło nagle, niesamowicie szybko. Długa, połyskująca, czarna, sylwestrowa kreacja. Taka rodem z wielkiego balu wyższych sfer, przylegająca do ciała, wydekoltowana, przyozdobiona różnymi dżetami. Kolejne, ostatnie już skojarzenie - mielony, kolorowy pieprz. Skończmy z wytworami mojej wyobraźni, zajmijmy się realiami. Prostokątny bloczek, który wyjęłam z opakowania, był koloru - jak już wcześniej wspomniałam szarozielonobrązowego. Usiany był drobinami w jaskrawym, wyróżniającym się na burym tle, czerwonym kolorze.

Wzięłam Petardę w swoje ręce. Była nieco lepka, jednak nie pozostawiająca maziowatej powłoki na palcach - z czego niezmiernie się ucieszyłam. Z impetem wgryzłam się w batonik. I to był błąd, ponieważ nie okazał się on być tak twardy, jak myślałam. Konsystencja owszem, nie należała może do najlżejszych, najmniej zbitych, najbardziej delikatnych.. Choć nie powiem, miała w sobie coś jakby.. Cząstkę, ogniwo jakiś element subtelności. Petarda była twarda na swój przedziwny sposób, jednak równie krucha, sprawiająca wrażenie produktu rozczłonkowanego, rozwarstwionego. Smak, jak cała reszta - doprowadził mnie od depresji każdego kubka smakowego, po sam orgazm podniebienia (nie, tak dobrze nie było, jednak jakoś dziś puszczają mnie moje hamulce - jeśli chodzi o pisanie). Na początku, po pierwszym małym gryzie - szczerze powiedziawszy - odrzuciło mnie. Miałam ochotę wstać i rzucić się pędem ku najbliższej umywalce. Lub po prostu bezceremonialnie wszystko wypluć. Nie dałam za wygraną! Wzięłam kolejny, większy kęs. Poczułam tę samą gorycz. Ta jednak bardzo szybko zastąpiona została przez słodycz, naturalną dawkę cukru - taką zachowawczą i nieśmiałą. Moje początkowe zaintrygowanie nie było więc bezpodstawne, zastanawiałam się co odkryje kolejny i kolejny gryz. Wrota do krainy malin uchyliły się po raz kolejny. Poczułam lekką kwasotę, przeplataną bukietem przyjemnej, zdrowej słodyczy. Smak? Domowy sok malinowy, ewentualnie domowa malinowa nalewka. Taka kompilacja wszystkich możliwych "wrażeń gębowych".

Dałam się kupić, poczułam malinową przyjemność - a także niemoc jeśli chodzi o ocenę. Teraz wiem już tylko jedno - z maniaczym uporem będę szukać trzech pozostałych smaków. Warto, bo wrażenia są.. Nie do opisania. Coś innego, naprawdę.

Nazwa: Zmiany Zmiany, Petarda

Producent: Zmiany Zmiany

Skład: daktyle, pestki dyni, morwa, maliny, orzechy nerkowca, orzechy brazylijskie, nasiona chia, spirulina

Waga: 69g

Wartość odżywcza (B/W/T)/100g: 11/66/12

Kcal/100g: 390

Gdzie kupić: ?

Cena: ?

Ocena: 4/5