Chojecki, La Crema Lemon

Witam w niedzielny poranek, a raczej niedzielne południe - jeszcze wakacyjne, jeszcze letnie, ciepłe, miłe i przyjemne! Mam pomysł na wstęp ale aleee zachowam go póki co. Kurcze, komu chciałoby się czytać moje wypociny, kiedy tak na serio trzeba skorzystać z ostatnich chwil wolnych od szkoły? Poza tym ja też dziś potrzebuję swojej chwili, nie ukrywam tego - niestety wyniki badań nie wyszły tak cudnie, jakbym sobie tego życzyła. Spokojnie, nie jestem umierająca. Po prostu.. Muszę odsapnąć :)

Wpadam do Was z przedostatnią recenzją z moich zapasów. Niestety.. Nie wiem co dalej. W związku z moimi zawirowaniami. Ja po prostu nie wiem czy zdobędę się na test. Będę musiała się chyba przemóc. Cóż takie zajęcie, karma taka. Tak czy siak, bo miałam nie przedłużać w nieskończoność - dziś na blogu crunchy biscuits with lemon flavour cream, czyli "La Crema" o smaku cytrynowym.

Skąd ja je wytrzasnęłam? Chyba nie myślicie, że kupiłam je sama? Owszem, ciekawa jak nikt na świecie jestem nowości.. Ale mam swoje granice przyzwoitości. Nie, tak na poważnie to nie mam. Mój Tata postanowił być hojny i łaskawy. Padam na kolana i biję pokłony! Przywiózł swemu dziecku dwa smaki biszkoptowego ustrojstwa. Komu jak komu, mi się nie dogodzi. Stwierdziłam, co zgodne jest z prawdą, że nie przepadam za cytrusami w ciastkach, a raczej posmakiem-nibysmakiem owoców. 

O na marginesie. Moje zdjęcia - chyba - niebawem wejdą na nowy level! Dziękuję pomocnikom :*

Opakowanie. Mały, zgrabny i poręczny dość prostopadłościan. Kanarkowożółty ze złotymi elementami, od razu nasuwa na myśl smak ciasteczek. Czy mi się podobało? Było po prostu ok. Bez szału ale dało się patrzeć. Nie wiem dlaczego ale jakoś tak "zagranicznie" mi się skojarzyło - może ze względu na wielką miłość do kartoników braci zza oceanu? Tak. Zdecydowanie.

Otworzyłam kartonik. Mina mi zrzedła. Ja nie wiem skąd mi się to wzięło ale lubię uporządkowanie, cenię estetykę - o dziwo tylko jeśli chodzi o jedzenie. Taki czuły punkt. Mój pokój czasem zawalony jest po sam sufit, w torebce bez dna piętrzą się papiery.. A nic nie denerwuje mnie bardziej niż takie widoki (może prócz roztopionej czekolady).. Nie lubię. 

Cóż, przeszłam do dalszej części unpackingu, ostatniej z resztą. Ciastka pachniały całkiem przyjemnie, ładnie. Co nie powiem, zaskoczyło mnie. Spodziewałam się.. A z resztą nie ma co gdybać. Zapach unoszący się z brązowej plastikowej tacki był bardzo dobrze mi znany.. I równie miło kojarzący się. Maślany. Oj zdecydowanie. Niczym najlepsze świeże masełko od najpiękniejszej nie-fioletowej krówki wiejskiej. Słodki - tak ale delikatnie i zmysłowo cukrowy.. Nie był to białokryształowy szał zwariowanego wariata na dorocznym jarmarku. Dodatek cytryny, a raczej "cytryny" (coś mam pecha do "owoców" ostatnio") świetnie, co dziwne (znowu) się wkomponował. Wiecie, ja zdradzę Wam cóż mi to przywiodło na myśl. Kojarzycie z czasów dzieciaka (tak Wy - dinozaury - urodzeni w latach wczesnych 90', bardzo późnych 80') takie ciasteczka, zwykłe, najzwyklejsze maślane kupowane na wagę, z dziurą w środku i obsypane cukrem? W kształcie, ja wiem? Kwiatka może? To ten zapach! Identyczny! Ukochany!

Przyjrzałam się każdemu z nich. Byłam trochę rozczarowana. Moja intuicja podpowiadała mi, że ciasteczka będą jakby większe, jakby cieńsze.. Cóż. Dostałam małe takie puchate cudaki. Biorę je na siebie. Och. Dzielna ja! Wzięłam jedno do ręki. I co mnie zmartwiło? Na moich paluszkach pozostała tłusta maź (już chciałam napisać wydzielina).. Nie lubię tego. Kolejny minus.

Wzięłam się za rozbiory biscuit'ów. Od czego zaczęłam? Oczywiście, że od rozkrojenia! Ciastko stawiało opór, ach bo nie wspomniałam - byłam przekonana, iż będą to biszkopty (bp jak crunchy, to biszkopt na sto cholernych procent). Ciastko samo w sobie było koloru złotobrązowego, żółtozłotego, biszkoptowego.. Coś pomiędzy. Krem, ten od pierwszego wejrzenia skojarzył mi się z barwą adwokatową. Żółciutki, kanarkowy jak opakowanie. Opakowanie vs rzeczywistość? Cóż. Możemy bawić się w "znajdź różnicę". 

Krem okazał się być półpłynny, o tłustej, rozjeżdżającej się, oślizgłej konsystencji. W smaku mydlany - coś jak szampon z kaczuszką, może mniej intensywny. W każdym razie, jeśli szukać w nim cytryn.. To na darmo. Ciastko samo w sobie było smaczne. Maślane, o tak.. Jednak niestety przeszło smakiem "adwokatowego" serca. Chrupiące, jednak nieco wilgotne. O wiem! Jak namiękłe ciastka, o których wspominałam pare akapitów wcześniej.

Całość nie jest dobra. Gryzie w język swą chemicznością. W sumie. Bezsmak smaku, nic prócz tłustości nie rejestrowałam. Jadałam gorsze rzeczy.. No ale. Cóż. Boję się kolejnej wersji tych ciastek..

Nazwa: Chojecki, La Crema Lemon

Producent: CHOJECKI Sp z o.o.

Skład: krem o smaku cytrynowym 30% (cukier, olej słonecznikowy, substancje zagęszczające E1412, laktoza (z mleka), tłuszcz palmowy, miazga migdałowa, emulgator E322 (z soi), aromaty, barwnik: E100), mąka pszenna, tłuszcz palmowy, cukier, masło, mąka sojowa, syrop glukozowo-fruktozowy, mleko w proszku odtłuszczone, masa jajowa pasteryzowana, sól, substancja suplchniająca E500, aromaty. Produkt może zawierać orzeszki arachidowe, inne orzechy, sezam.

Waga: 150g

Wartość odżywcza (B/W/T)/100g: 5/62/28

Kcal/100g: 519

Gdzie kupić: ?

Cena: ?

Ocena: 1.5/5